ÖZET Karşılaştırmalı/tarihsel biçimbilgisi karşılaştırmalı/tarihsel dilbilimin bir alt alanıdır ve bölgesel ve/veya genetik akrabalığı belirlemek amacıyla, diller arasındaki biçimsel verilerin karşılaştırılmasıyla ilgilenir. Hint-Avrupa dilleri üzerinden yürütülen tarihsel ve karşılaştırmalı dilbilgisi çalışmalarının odağında, başlangıcından beri karşılaştırılabilir sayıda ortak söz varlığı ve bu söz varlığına dayalı düzenli ses denklikleri bulunuyordu. Karşılaştırmalı dilbilim yöntemlerinin

more »

... rlemesiyle, doğal olarak, kullanılan ölçütler de değişmiş, odak seslerin rekonstrüksiyonundan, biçimlerin, sözdiziminin, anlamsal birimlerin rekonstrüksiyonuna doğru kaymıştır. Bu yazıda, literatürde ortaya konulmuş olan biçimbilgisel rekonstrüksiyon ilkelerinin Türkçeye nasıl uygulanabileceğine dair bir deneme yapılmıştır. Ancak, çalışmalar çok farklı tipolojilere sahip diller üzerinden yürütüldüğü için Türkçeye uygulanmaları çok zordur. Bu konuda, bugüne kadar yapılmış olan çalışmaların tümü Hint-Avrupa dilleri veya tipolojileri Türk dillerinden tümüyle farklı kimi küçük ada dilleri üzerinedir. Bu yazıda ise, literatürde şimdiye kadar belirlenmiş olan biçimbilgisel değişme türleri Türk dilleri üzerinden örneklendirilmeye çalışılacaktır. ABSTRACT Comparative historical morphology is a subfield of comparative historical linguistics that is concerned with comparing with morphological forms between languages in order to establish areal and/or genealogical relationships. Since the beginnings of the comparative historical study on the Indo-European languages, the emphasis has always been on lexical research and regular correspondences in phonology. With the progress of the comparative linguistic methods, naturally, focus of researches shifted from lexicon and phonological reconstruction to morphological, syntactic, semantic reconstruction. This paper is concerned with the question "How the principles of morphological recontruction apply to Turkic?" However, current studies are about languages with very different typologies, so it is very difficult apply to Turkic. The comparative linguist who wants to do morphological reconstruction on Turkic languages will not find much guidance in the existing literature. Because current literature is about Indo-European languages and some small island languages. In this paper, I will try to present the morphological reconstruction procedure on Turkic languages.