Objective: This study aimed to describe survival and its influencing factors in post-renal transplant patients with solid organ cancers. Material and Methods: In this retrospective, observational study overall survival was the primary endpoint. Results: In total, 39 patients were included. The median malignancy development time after transplantation was 49 months. The median overall survival was 24 months and the median progression-free survival was 16 months. Primary tumor resection predicted

more »

... etter OS (p<0.001) and PFS (p=0.001). Chemotherapy was predictive of worse OS (p=0.014) and PFS (p=<0.001). An Eastern Cooperative Oncology Group Performance Status score of ≥ 2 was negatively associated with OS (p=0.038) and PFS (p=0.015). Sex, age, donor type, use of anti-thymocyte globulin , use of everolimus, use of mycophenolate mofetil, dialysis duration, malignancy development time, and human leukocyte antigen mismatch were not predictive of OS and PFS (p>.05). Conclusion: Renal transplant patients who develop solid cancers have poorer survival and shorter treatment durations. Only primary tumor resection was found as a favorable prognostic factor. The effects of chemotherapy types and stages on survivals in renal transplanted patients are not exactly known. It was observed that chemotherapy and especially poor performance status had a negative effect on survival in all study groups but in subgroup analysis chemotherapy was found to have a positive effect on overall survival in the metastatic subgroup. Because of the retrospective limitations and the small size of the study and subgroups, the treatment should be individualized. ÖZ Amaç: Bu çalışmada, böbrek nakil sonrası solid organ kanseri gelişen hastalarda sağ kalımı etkileyen faktörlerin tanımlanması amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif gözlemsel çalışmada birincil sonlanım noktası genel sağ kalım idi. Bulgular: Toplamada 39 hasta çalışmaya dahil edildi. Ortanca maligniteye kadar geçen süre 49 ay idi. Ortanca genel sağ kalım 24 aydı ve ortanca progresyonsuz sağ kalım 16 aydı. Primer tümör rezeksiyonu daha iyi OS (p<0.001) ve PFS'yi (p=0.001) öngördü. Kemoterapi daha kötü OS (p=0.014) ve PFS'yi (p=<0.001) öngördü. ECOG performans skoru ≥2 olması, OS (p=0.038) ve PFS (p=0.015) üzerine negatif etkili izlendi. Cinsiyet, yaş, donör tipi, anti-timosit globülin kullanımı, everolimus kullanımı, mikofenolat mofetil kullanımı, diyaliz süresi, malignite gelişim süresi ve insan lökosit antijen uyumsuzluğu OS ve PFS için prediktif bulunmadı (p>.05). Sonuç: Böbrek nakil sonrası solid organ kanseri gelişen hastaları daha kısa tedavi süreleri ve daha kısa sağ kalımlara sahip izlendi. Sadece primer tümör rezeksiyonu pozitif prognostik faktör olarak bulundu. Böbrek nakli yapılan hastalarda uygulanan kemoterapi tipleri ve hastalık evrelerinin sağ kalımlar üzerindeki etkileri tam olarak bilinmemektedir. Kemoterapinin ve özellikle düşük performans durumunun tüm çalışma grubunda sağkalımı olumsuz yönde etkilediği fakat metastatik alt grupta kemoterapinin genel sağ kalım üzerine pozitif etkili olduğu bulundu. Bütün bu sınırlamalar ve çalışmanın ve subgrupların küçük sayılı olmasından dolayı, tedavinin bireyselleştirilmesi gerektiği düşünülmüştür.