Słowa kluczowe: "Fragmentology", badaniach nad rękopisami, fragmentologia Choć zainteresowanie fragmentami rękopiśmiennymi ma długą historię, sięgającą szesnastego wieku, dopiero w ostatnich latach rękopiśmiennicy zaczynają coraz powszechniej widzieć potrzebę wyodrębnienia tej dziedziny badań spośród nauk skupiających się wokół dawnej książki, a termin "fragmentologia" (który po raz pierwszy pojawił się w literaturze przedmiotu już w 1985 r., miał jednak wówczas znaczenie negatywne 1 ) zaczął

more »

... ć od niedawna uznawany za uprawniony. Zainteresowanie fragmentami zauważyć można w tematyce seminariów źródłoznawczych organizowanych przez ośrodki naukowe na całym świecie 2 i w popularnych artykułach publikowanych na blogach uznanych uczonych, ogłaszających nową dyscyplinę 3 . 1 A.M. Mundó w artykule Comment reconnaître la provenance de certains fragments de manuscrits détachés de reliure, "Codices manuscripti" t. 11, 1985, s. 116-123, używa terminu "fragmentologia" jedynie po to, by odkreślić, że nie widzi potrzeby tworzenia odrębnej gałęzi wiedzy, która miałaby zajmować się fragmentami. 2 W ostatnich latach seminaria o tematyce fragmentologicznej organizowały takie instytucje, jak IRHT ("Histoire des bibliothèques anciennes: Fragments et bibliothèques" w 2017 r.), Pembroke College, University of Cambridge ("Layers of parchment, layers of time: reconstructing manuscripts 800-1600" w 2017 r.) czy Kijowski Uniwersytet Narodowy im. Tarasa Szewczenki ("Framentology. Theory and practice of work with manuscript and early-printed fragments" w 2018 r.) 3 D. Rundle, Has the Age of Fragmentology Arrived?