Yurdumuzda okuma alışkanlığının giderek yerleşmeye başladığı ve dolayısıyla kitaba olan ihtiyacın gün geçtikçe artmaya başladığı bir ger çektir. Eldeki bilgilerin iletilmesini sağll^yan unsurlardan birisi ve en Önemlisi olan kitap, dergi, gazete ve diğer basılı materyalin, vatanın en ücra köşelerine kadar ulaştırıması belirli bir sorun haline çoktan gel miştir. 157 çok sevindirici, fakat el dahi sürülmeden sadece yer kaplamaktan öte bir işe yaramadıklarını görmek ve bilmek ondan daha üzücü

more »

... tadır. Beri taraftan gezici kütüphane faaliyetleri son yıllarda arttırılmışsa da, onlar da ne yazık ki yetersiz kalmaktadır. Ürgüp, Ordu, Konya, Niğ de, İsparta -Yalvaç, Nevşehir -Avanos gibi bir kaç il ve ilçede, Kütüp haneler Genel Müdürlüğünün araç ve ödenek ayırdığı gezici kütüphane servisleri bazı köylere hizmet götürmektedirler (Ek 4). . Diğer taraftan, örneğin'Manisa Halk Kitaplığı gibi kütüphaneler, yardım ve ■ destek ■ gör medikleri için bir zaman başladıkları bu tür çalışmalardan vazgeçmek zorunda kalmışlardır. Bunun yanı sıra Ürgüp Tahsinağa Kütüphanesi gibi eğitim merkezi olma niteliğini de üstlenmiş kütüphanelerimiz var dır. Bunları inkâr edemeyiz ancak bunların sayısı olmıyanlara nazaran o denli az ki, söz Türkiye çapında konuşmaya geldiği zaman var demek olanağını sağlıyamamaktadır. Manisa Halk Kitaplığında, İzmir Atatürk Kütüphanesinde de resim, ' el işi, dikiş; Mersin Çocuk Kütüphanesinde müzik dersleri verilmekte, kurslar açılmaktadır, lâkin yukarıda da değin diğimiz gibi bu çalışmalarını ancak kütüphaneye gelenlere verebilmekte, gelme olanağından yoksun bulunanlara ise' hiç bir türlü hizmet vereme mektedirler. Çeşitli eğitsel faaliyetler bir yana, halen çeşitli yollardan her köye bir kitaplık kurulması için çalışmalar yürütülmektedir. Hal böyle olunca bari bunlar köylünün ve köyün ihtiyacını karşılıyabilecek kitaplarla do natılmış, her zaman onların hizmetine açık bulundurulan kitaplıklar ola bilirler... Kanımca bu duruma yol açan sebeplerin başında sistem yanlışlığı ve organizasyon eksikliği gelmektedir. Bunlara bir de maddî olanaksızlıklar eklenince, açılan kitaplıklar gerçek görevlerini yüklenememekte, fonksi yonlarını yerine getirememektedirler. Sistem yanlışlığı derken, kırkbin köyü olan Türkiyemiz'in her köyü ne bir kitaplık açmanın ne kadar pahalı ve organizasyonun ne denli güç bir iş olduğunu düşünüyorum. Oysa bölge kütüphaneleri, ya da merkezî il halk kütüphaneleri, köylere açacakları şubeler veya gezici servisler ile bu tür çalışmaları yürütseler, eminim ki halen yürütülmeye çalışılan sis temden daha ucuza mal olacak ve çok daha iyi verim sağlanabilecektir. Köylerimize, Cumhuriyetten bu yana hangi çalışmalar sonucu kitap götürüldüğünü, kitaplık kurulduğunu, bunların faaliyet derecelerini, mevcut kitaplıklara hangi kanallardan ne tür kitaplar gönderildiğini, köylülerimizce okunmak istenen kitapların hangi türde -olduklarını, ya zılı kaynaklara, izlenimlerine ve konuşmalar yoluyla edindiğim bilgilere dayanarak burada su üstüne çıkarmaya çalıştım. Gönül isterdi ki, ' toplum kalkınmasının ve halk eğitiminin en müessir unsurlarından birisi olan kitaplıklarımız, asrımızda bulunan örneklerinin çok üstünde bir düzeye, çok kısa bir zaman içinde ulaşabilsinler.