Ο μύθος της γυναικότητας στην γυναικεία μεταϋπερρεαλιστική ποίηση

Μαρκία Δημητρίου Λιάπη
2017
Σκοπός αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι να μελετήσει την διαμόρφωση του μύθου της γυναικείας ζωής στο σώμα της γυναικείας μεταϋπερρεαλιστικής ποίησης. Πιο συγκεκριμένα, με βάση μια επιλογή από το έργο τριών αντιπροσωπευτικών γυναικείων ποιητικών φωνών της μεταυπερρεαλιστικής παραγωγής (της Margaret Atwood, της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ και της Αθηνάς Παπαδάκη) ερευνήσαμε τον τρόπο με τον οποίο δύο γνωστές μυθικές ηρωίδες (η Κίρκη και η Πηνελόπη) και μια νέα (η Νοικοκυρά) οργανώνονται γύρω
more » ... τρεις βασικούς άξονες: την αντίσταση στο δυτικό βλέμμα (gaze) του άνδρα-δημιουργού (έναν όρο δανεισμένο από την εικαστική κριτική), την προσπάθεια της γυναικείας δημιουργίας να μελετήσει τη γυναικεία εμπειρία και την επιθυμία της να υποκειμενοποιηθεί μέσω αυτής. Οι τρεις ποιήτριες μυθοποιώντας τρεις πλευρές του γυναικείου ρόλου (της μαγείας, της ύφανσης και της οικιακότητας) αποκαλύπτουν τους τρόπους ελέγχου της γυναικείας δράσης από το ανδρικό βλέμμα (τον σεξιστικό, τον χειραγωγικό και τον ύποπτο) και κατασκευάζουν μια γυναικεία, μητριαία και σχεσιακή γλώσσα δημιουργίας και υποκειμενοποίησης, βασισμένη στη μαγεία, την ύφανση και την οικιακότητα ως αντιθετικούς δημιουργικούς τρόπους από τον αποδεκτό δυτικό πολιτισμικό κώδικα. Τελικά, αυτό που αποδεικνύεται είναι η διαρκής προσπάθεια του γυναικείου να υποκειμενοποιηθεί μέσα από τη δημιουργική προσέγγιση της γυναικότητας. Προς επίρρωση των συμπερασμάτων, μελετούνται διεξοδικά παραδείγματα από την σύγχρονη γυναικεία εικαστική παραγωγή
doi:10.26262/heal.auth.ir.292692 fatcat:7cdd6yugszh2xnnsnehrk3ufua