Bu çalışmanın amacı 5 farklı yöntemle hazırlanan zirkonya altyapılı porselen kuronların marjinal uyum ve kırılma dirençlerini in vitro olarak değerlendirmektir. Gereç ve yöntem: Prepare edilmiş molar dişi temsilen 30 adet paslanmaz çelik güdük her grupta 6 adet olacak şekilde 5 gruba ayrıldı.. 1. grup slip-casting yöntemi ile hazırlanan In-Ceram Zirconia, 2. grup electrodepositing yöntemi ile hazırlanan Wol-Ceram, 3. grup manuel dizayn ve manuel kopya üretim ile hazırlanan ZirkonZahn, 4. grup

more »

... nuel dizayn ve dijital üretim ile hazırlanan Cercon ve 5. grup dijital dizayn ve dijital üretim ile hazırlanan Everest örneklerden oluşturuldu. Kuronlar simante edilmeden önce ve sonra optik mikroskop ile marjinal uyum açısından değerlendirildi. Verilerin değerlendirilmesinde Student t testi uygulandı. Simantasyon sonrası termal siklus uygulanan kuronların kırılma dirençleri, 0.5 mm/dakika başlık hızına ayarlı universal test cihazında ölçüldü. Veriler tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile değerlendirildi. Bulgular: Everest grubuna ait örnekler marjinal uyum açısından hem simantasyon öncesi (24,80 ± 4,77 µ) hem de simantasyon sonrası (41,86 ± 5,41 µ) en düşük değerleri verdi (p<0.001). Bunu, her iki ölçümde, sırası ile Cercon, Wol-Ceram, ZirkonZahn ve In-ceram Zirconia gruplarına ait örnekler takip etti. En yüksek kırılma direnci değerini Everest grubuna ait örnekler gösterdi (1653,33 ± 53,54 N) (p<0.01). Bunu Cercon, ZirkonZahn, Wol-Ceram ve In-Ceram Zirconia grubuna ait örnekler takip etti. Sonuçlar: Zirkonya altyapılı kuronların kırılma direnci ve marginal adaptasyonu üzerinde farklı hazırlama yöntemlerinin etkisi önemlidir. Dijital hazırlama yöntemi marginal uyum ve kırılma direnci açısından daha iyi sonuç vermiştir. İstatistiksel farklılıklara rağmen çalışmada kullanılan materyaller klinik olarak kabul edilir değerler sağlamıştır.