Wybitny czeski historyk Jaroslav Pánek jest uczonym o uznanym dorobku naukowym, a jego dotychczasowe dociekania historyczne skupiały się na czeskich i środkowoeuropejskich dziejach okresu wczesnej nowożytności. Dodatkowo zajmuje się on przemianami współczesnej historiografii oraz historią kontaktów międzynarodowych i międzycywilizacyjnych. Recenzowana praca idealnie wpisuje się w drugi nurt badań J. Pánka, dlatego też w swojej nowej pracy skupia się na strukturalnych problemach historiografii

more »

... 1989 r. Książka Historici mezi vědou a vědní politikou stanowi zatem kontynuację dociekań czeskiego badacza, które zapoczątkował w książce Historici mezi domovem a světem, opublikowanej trzy lata temu w Pardubicach. Wówczas autor skupił się na historii historiografii w XIX i XX w. oraz jej wybitnych reprezentantach. W swojej nowej pracy J. Pánek zajął się zdecydowanie krótszym okresem czasowym i wybitnie szerszym kontekstem strukturalnym i międzynarodowym. Przede wszystkim autor kładzie nacisk na przemiany, jakie zaszły w latach dziewięćdziesiątych XX w. oraz, w jaki sposób nauki historyczne dostosowały się do nowej rzeczywistości. Rzecz jasna nie chodzi tu jedynie o warstwę metodologiczną współczesnej historiografii, ale pewne działania poza naukowe, które należało podjąć, aby lepiej dostosować politykę naukową do nowych wyzwań. Całość narracji prowadzona przez J. Pánka jest silnie sprzężona z jego doświadczeniem na stanowiskach kierowniczych w czeskich instytucjach naukowych (kierownik Wydziału Historycznego Czeskiej Akademii Nauk, zastępca prezesa Czeskiej Akademii Nauk, prorektor Uniwersytetu Karola w Pradze, prezes Czeskiego Towarzystwa Historycznego czy kierownik Czeskiego Instytutu Historycznego w Rzymie). Dlatego też recenzowana książka ma silne zaplecze empiryczne, a zatem cechuje ją rzetelność formy i skrupulatność narracji.