ÖZET Kronik böbrek hastalığı, ortalama yaşam süresinin uzaması, diabetes mellitus, hipertansiyon, obezite, metabolik sendrom sıklığında artış ve değişen diyet alışkanlıklarına paralel olarak görülme sıklığı giderek artan, yüksek morbidite ve mortaliteye neden olması yanında, ülke ekonomisi için de önemli bir yük getiren hastalıkların başında gelmektedir. Renal transplantasyon son dönem böbrek yetmezliğinin kabul edilmiş en iyi tedavi şeklidir. Steroidler, renal transplantasyonda idame tedavi ve

more »

... aynı zamanda akut rejeksiyon ataklarının tedavisinde de kullanılan temel immünsüpresif ajanlardır. Steroid kullanımı rejeksiyon sıklığında azalma ile greft sağkalımında artışa neden olmakla birlikte, uzun dönem kullanımı hasta morbidite ve mortalitesinde artışa neden olabilmektedir. Bu nedenle, günümüzde idame tedavide steroidlerin yer almadığı rejimlere ilgi giderek artmaktadır. Ancak tedaviden steroidlerin çıkarılmasıyla beklenen metabolik faydaların ve greft sağ kalımına etkisinin incelendiği çalışma sonuçları çelişkilidir. Bu nedenle steroid içermeyen tedavi rejimleri için standart bir öneride bulunmanın yerine, her hasta için ayrı değerlendirme yapılması ve titizlikle seçilen hastalara uygulanması daha kabul edilir görünmektedir. Anahtar sözcükler: İmmünsüpresyon; kronik böbrek hastalığı; renal transplantasyon; steroid. SUMMARY Chronic kidney disease is one of the leading diseases with an increasing prevalence corresponding with the increasing prevalence of diabetes mellitus, hypertension, obesity, and metabolic syndrome, changing dietary habits, and prolongation in the average lifespan. Together with its high morbidity and mortality, it is a significant burden for the country's economy. Renal transplantation is accepted as the best treatment modality for end-stage renal disease (ESRD). Steroids are the basic immunosuppressive agents that are used both as maintenance therapy and for management of the acute rejections. Although steroids reduce the frequency of acute rejections and lengthen the graft survival, their long-term use causes increased patient mortality and morbidity. Therefore, maintenance regimens excluding steroids are becoming increasingly popular. However, the results of the studies examining the metabolical advantages and graft survival by excluding steroids are conflicting. Thus, instead of proposing standard regimens without steroids, it seems more acceptable to evaluate each patient individually and to implement the treatment to carefully selected patients.