ÖZET: Meşeler (Quercus spp.), ülkemizde hak ettiği kıymeti pek görememiş; bununla birlikte, orman ve şehir ekosistemleri için çok kıymetli odunsu bitkilerdir. Kahramanmaraş şehrinde hâlen 5 adet meşe taksonunun tabiî olarak bulunduğu belirlenmiştir. Şehirde meşe varlığı çok sınırlı olup, kermes meşesinin (Quercus coccifera) varlığı diğer taksonlara göre nispeten daha fazladır. Kahramanmaraş şehrinin geçmişte sahip olduğu ormanlarda meşelerin özellikle de kermes meşesi, mazı meşesi (Quercus

more »

... toria subsp. veneris) ve İran palamut meşesinin (Quercus brantii) önemli bir yeri olduğu tahmin edilmektedir. Meşelerin insan yerleşimleri ve şehirleşmeye bağlı olarak geniş ölçüde faydalanma ve tahribata tâbi tutulduğu; böylece, şehirdeki meşe varlığının tarihi süreç içerisinde çok azaltıldığı düşünülmektedir. Şehirdeki mevcut meşe bakiyeleri imkânlar ölçüsünde korunmalı ve Kahramanmaraş'taki şehir içi ağaçlandırmalarda meşe taksonlarına da yer verilmelidir. Anahtar kelimeler: Meşe, tabiî yayılış, şehirleşme, şehir içi ağaçlandırma, Kahramanmaraş ABSTRACT: Oaks (Quercus spp.) have not seen much of the value they deserve in our country; however, they are very valuable woody plants for forest and urban ecosystems. It was determined that there were currently 5 oak taxa naturally in the Kahramanmaraş city. The existence of oak in the city was very limited, and the existence of kermes oak (Quercus coccifera) was relatively more than the other taxa. In the forests of the Kahramanmaraş city in the past, it has been estimated that the oaks, especially kermes oak, gall oak (Quercus infectoria subsp. veneris) and Persian oak (Quercus brantii), had an important place. It has been thought that the oaks have been subjected to extensive use and destruction due to human settlements and urbanization; and thus the oak existence in the city has been greatly reduced