Jarosław Gara, Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu, Wydawnictwo WAM, Kraków 2008, ss. 265

Przemysław Florczak
2010 Paedagogia Christiana  
Recenzje 260 to chyba zbyteczna, nadto rozbudowana nota autobiograficzna. W nagrodę za trud lektury rozdziału Mistrzowie i korzenie czytelnik otrzyma dwa ostatnie rozdziały pracy -które są interesującą i porywającą lekturą z zakresu psychologii komunikatywnej -w jej podstawach badawczych, ale także w wymiarze praktycznym. Ostatni tom Sztuki... zwieńcza fragment wywiadu z Autorem, dotyczący wypowiedzi zwrotnej i jej znaczenia w kontakcie międzyosobowym. Zatem -czy Sztuka rozmawiania jest lekturą
more » ... wartą czytania, czytania wielokrotnego z chwilami namysłu i olśnienia, czy tylko poradnikiem dobrej komunikacji? Z pewnością autor nie onieśmiela erudycyjnym stylem, nie przywołuje nazwisk wybitnych psychologów, których poglądy mogłyby wesprzeć jego rozważania. Głównie prezentuje własne doświadczenia badawcze i praktyczne, daje wskazówki do pracy, czasem tak proste, że wydają się czynić naukę o komunikowaniu banalną zabawą. A jednak podjęcie namysłu nad tym, jak mówimy i słyszymy, tak jak proponuje to Schulz von Thun, prowadzi czytelnika do zadziwiających i inspirujących odkryć we własnym stylu komunikacji. I co więcej, lektura ta pokazuje jak prostymi zabiegami komunikacyjnymi można udoskonalić własny rozwój i relacje komunikacyjne z innymi. Kolejne wydanie Sztuki rozmawiania nie niesie z sobą nowości, nie jest wzbogacone erudycyjnym wywodem opartym o najnowsze prace z zakresu psychologii komunikacji. Ale w swoich założeniach praca Friedemanna Schulz von Thuna wciąż pozostaje świeża, wielu czytelnikom wciąż nieznana, a dla innych ciągle inspirująca i potrzebna, zatem ciągle warta jest czytania.
doi:10.12775/pch.2010.017 fatcat:w5lm53mmnzcv5ihdpioyzsiti4