163 w niezwykle skomplikowanych zdaniach oraz znaczeniowa złożoność autorskiej intencji. Trzeba bowiem wspomnieć o tym, że Siniawski-Terc w wywiadzie udzielonym L. Martinezowi tłumaczowi tego utworu na francuski, określił swe dzieło powstałe w obozie, jako akt ostatniej spowiedzi", a Puszkina jako "pretekst" do katartycznych rozmyślań podczas "spacerów z poetą". Ten fakt dodatkowo rozjaśnia zarówno całościowo, jak i w szczegółach, przesłanie dzieła. Oczywiście, w tłumaczeniu utworu można było

more »

... jść jeszcze dalej, co niekiedy zaistniało w dokonanym przekładzie, i odrzucić kurczowe trzymanie się skomplikowanej frazy Terca, na przykład uwalniając się od składniowych rygorów oryginału, czy nawet posegregować akapit tak, aby zawarta w nim myśl stała się bardziej wyrazista i zrozumiała. Tłumaczka zachowała w tym wypadku rozsądne proporcje, nie rezygnując z dbałości o kształt zdania pierwowzoru i dochowując wierności tekstowi. Bardzo dobrze się stało, że to znane dzieło Terca zostało przełożone teraz w Polsce i jak wiele wcześniejszych polskich tłumaczeń jego tekstów, powstałych w kręgu "Kultury Paryskiej" w latach 50. i 60. XX wieku, ma szansę wejścia w nasz obieg literacko-kulturowy.