Η παρούσα διατριβή έχει στόχο την ανάπτυξη της θεωρίας, κυρίως διακριτών, προβλημάτων κλασικού και γενικευμένου βέλτιστου ελέγχου μη γραμμικών, ως προς τον έλεγχο και την κατάσταση, συνήθων διαφορικών εξισώσεων με περιορισμούς στον έλεγχο και στην κατάσταση. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιούμε είναι αυτή των μη γραμμικών διαφορικών εξισώσεων, της βελτιστοποίησης, και της μελέτης της συμπεριφοράς στο όριο των διακριτών ιδιοτήτων βελτιστότητας, καθώς και της αποδεκτότητας της βελτιστοποίησης και των

more »

... αναγκαίων και ικανών συνθηκών βελτιστότητας. Το αποτέλεσμα της παραπάνω θεωρίας είναι η ανάπτυξη αντιστοίχων αριθμητικών μεθόδων διακριτοποίησης-βελτιστοποίησης για την επίλυση των παραπάνω προβλημάτων σε Υπολογιστή, οι οποίες εξασφαλίζουν οικονομικά και αποτελεσματικά την εύρεση λύσεων στα εν λόγω προβλήματα, και μάλιστα στα δυσεπίλυτα μη κυρτά προβλήματα βέλτιστου ελέγχου.