Prawo dziecka do nauki, postrzegane nie jako obowiązek lub potrzeba, lecz w ściśle prawniczym rozumieniu tego pojęcia, to zobowiązanie państwa do zapewnienia dziecku warunków do wszechstronnego rozwoju i edukacji. Zagadnienie to jest w swej istocie związane z dziedziną praw człowieka. Rozwój tej idei praw wywodzących się z samej istoty człowieczeństwa nabrał tempa dopiero w XX wieku. Dzięki niemu dziecko nie jest już jedynie przedmiotem praw (władzy rodzicielskiej), lecz przede wszystkim ich

more »

... miotem. Szeroki katalog praw najmłodszych swoje korzenie wywodzi z areny międzynarodowej i ugruntowany został w międzynarodowych aktach prawnych rangi ogólnej, zanim opisano to w konstytucjach i kodeksach poszczególnych państw. Dalej rozwijano tę dziedzinę w szczególnych dokumentach poświęconych temu zagadnieniu, przede wszystkim w Konwencji o prawach dziecka. Prawo dziecka do nauki, jako jedno z podstawowych elementów kształcenia najmłodszych obywateli, obwarowane jest szeregiem gwarancji szczególnych. Wymienić tu należy chociażby konwencje ramowe Rady Europy dotyczące ochrony mniejszości narodowych, zapewniające szkolnictwo dla takich grup lub naukę języka mniejszościowego bądź regionalnego.