Streszczenie Identyfikacja śladów nasienia ma istotne znaczenie, zwłaszcza w sprawach wymagających potwierdzenia, że doszło do napaści na tle seksualnym. Przy wykrywaniu nasienia specjaliści medycyny sądowej zazwyczaj wykorzystują metodę wymazu z pochwy, choć ważną rolę odgrywa także analiza obecności nasienia na skórze. Pośmiertna identyfikacja plemników na skórze objętej rozkładem gnilnym stanowi przedmiot ciągłych badań. Sperm Hy-Liter  jest techniką bazującą na przeciwciałach, która może

more »

... ć wykorzystywana w medycynie sądowej do identyfikacji główek plemników ludzkich w zaplamieniach biologicznych. Technika może wyeliminować trudności z wizualizacją plemników, które występują w metodzie tradycyjnej. Celem pracy było porównanie metody konwencjonalnej (mikroskop optyczny oraz barwienie hematoksyliną i eozyną) z metodą fluorescencyjną (mikroskop fluorescencyjny i barwienie z wykorzystaniem zestawu Sperm Hy-Liter  ) w pośmiertnej identyfikacji plemników na skórze ludzkiej w różnych odstępach czasowych. Fragment skóry ludzkiej podzielono na trzy skrawki. Pierwszy stanowił ujemną próbkę kontrolną, natomiast na drugim i trzecim skrawku skóry rozprowadzono nasienie. Pierwszy (kontrolny) i drugi skrawek skóry wybarwiono hematoksyliną i eozyną w celu obserwacji pod mikroskopem optycznym. Trzeci skrawek poddano barwieniu przy wykorzystaniu zestawu Sperm Hy-Liter  , a następnie analizowano pod mikroskopem fluorescencyjnym. Okres identyfikowalności plemników wynosił do 110 dni przy zastosowaniu zestawu Sperm Hy-Liter  i mikroskopu fluorescencyjnego oraz do 12 dni w przypadku próbek barwionych hematoksyliną i eozyną, a następnie analizowanych pod mikroskopem optycznym. Zaleca się przeprowadzenie kolejnych badań w celu weryfikacji dokładności zastosowanej metody pośmiertnej identyfikacji plemników na skórze ludzkiej, a także oceny czasu ich utrzymywania się w poszczególnych lokalizacjach ciała i na różnych materiałach. Słowa kluczowe: plemniki, identyfikacja, napaść na tle seksualnym, analiza mikroskopowa. Abstract Identification of semen residues has relevant consequences, especially for what concerns the ascertainment of possible sexual assault. Forensic scientists usually focus on the vaginal swab for semen detection despite the importance of semen deposition on the skin. Postmortem identification of spermatozoa on putrefied human skin is still under investigation. Sperm Hy-Liter  is an antibody technique, used to identify human spermatozoa heads in forensic stains. This approach has the potential to eliminate spermatozoa visualization problems in a traditional method. Therefore, the present study aimed to compare between the traditional method (light microscope and staining via hematoxylin/ Praca oryginalna Original paper archiwum medycyny sądowej i kryminologii Pośmiertna identyfikacja plemników na skórze ludzkiej przy wykorzystaniu znakowanych fluorescencyjnie przeciwciał monoklonalnych 122 Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii Archives of Forensic Medicine and Criminology Wprowadzenie Identyfikacja śladów nasienia ma istotne znaczenie, zwłaszcza w sprawach wymagających potwierdzenia, że doszło do napaści na tle seksualnym [1]. Komórki skóry są najliczniejszym typem komórek w śladach kontaktowych. Ponieważ komórki te nie zawierają dużo DNA, nawet niewielkie ilości płynów ustrojowych o wyższej zawartości DNA mogą wpływać na analizy genetyczne [2] . Najczęściej w badaniach wykorzystuje się wymazy z pochwy oraz zewnętrznych narządów płciowych. Opisano jednak przypadki, w których u tej samej ofiary analiza wymazu z odbytu, pochwy i jamy ustnej nie potwierdziła obecności plemników, natomiast analiza wymazu ze skóry pośladków dała wynik dodatni [1] . Podejmuje się intensywne działania w celu poprawy czułości metod wykrywania plemników umożliwiających potwierdzenie napaści na tle seksualnym. Wiele z tych metod wykazuje wprawdzie skuteczność w identyfikacji plemników, jednak optymalizacja ich stosowania wymaga przeszkolenia personelu i drogiego sprzętu. Obecność plemników nadal potwierdza się metodą mikroskopową, choć jest ona czasochłonna i pracochłonna, zwłaszcza gdy zawartość plemników w danej próbce jest niska [3] . Barwienie hematoksyliną i eozyną (HE) jest techniką najczęściej opisywaną w lite raturze [4], jednak pojawiają się doniesienia, że DNA związane hematoksyliną tworzy kompleks odporny na wytrawianie i replikację enzymatyczną. Ponadto eozyna jest barwnikiem o kwaśnym odczynie i może powodować uszkodzenia DNA [5] .