GİRİŞ ve AMAÇ: Atriyal fibrilasyon (AF), farklı klinik durumlarda ortaya çıkabilir ve çeşitli tedavi seçeneklerine sahiptir. Bu nedenle, gerçek yaşam koşullarında klinik uygulama da heterojen olabilir. Bu araştırmanın temel amacı, invazif kardiyologların AF' ye yaklaşımını ve bu konudaki tedavi yaklaşımlarını değerlendirmektir. YÖNTEM ve GEREÇLER: 2017 Girişimsel kardiyoloji kongresinde, katılımcıların rastgele seçildiği ancak katılımın gönüllük esasına dayandığı bir anket çalışması yapılmış ve

more »

... 134 anket sonucu değerlendirilmiştir. Anket formu, i) AF'yi tanıma ve belirli durumlarda medikal tedavi yaklaşımları, ii) AF ablasyonu yaklaşımları ve iii) stent takılan hastalarda antikoagülasyon ve antiplatelet tedavinin yönetimi konularını içermiştir. BULGULAR: AF ve hafif mitral darlığı olan hastada, katılımcıların çoğu yeni oral antikoagülan kullanımını tercih ederken, katılımcıların dörtte biri vitamin K antagonisti kullanmayı tercih etmiştir. CHA2DS2-VASc skoru 0, hipertrofik kardiyomiyopatisi olan AF hastasında katılımcıların çoğu asetilsalisilik asit kullanmayı tercih etmiş, oral antikoagülan tercih oranı ise %33.58 olmuştur. Semptomatik AF hastalarında hekimlerin %73,88' i üçüncü ataktan sonra ablasyonu tercih etmiş. Akut miyokard enfarktüsü nedeniyle ilaç kaplı stent takılan hastalarda ikili antiplatelet tedavi ile beraber oral antikoagülasyon süresine bakıldığında, çoğunlukla 3 ay üçlü tedavi, 12 aya kadar ikili tedavi seçeneği tercih edilmiştir (%64.18). TARTIŞMA ve SONUÇ: Mevcut araştırma, girişimsel kardiyologlar arasında atriyal fibrilasyona yaklaşım konusunda farklılıklar ve bazı durumlarda kılavuzlarla uyumsuz yaklaşımlar olduğunu göstermiştir. Bu sonuç, kılavuzların yetersiz takibinden veya bazı konularda yeterli veri ile desteklenen net bir tavsiyenin bulunmayışından kaynaklı olabilir.