Pisma św. Pawła bogate są w obrazy, alegorie, porównania, stop niowania i inne figury poetyckie i oratorskie. Czytając I list św. Pawła Apostola do Koryntian, spotykamy zaraz w pierwszym wierszu 13 roz działu przepiękne porównanie, zapożyczone z dziedziny muzyki. Chcąc człowieka zagrzać do prawdziwej i doskonałej miłości Boga i bliźnich, pisze Apostoł: "Gdybym mówił językami ludzi i aniołów a miłości bym nie miał, byłbym jako miedź dźwięcząca i cymbał brzmiący". T.& po równanie to ma swoje

more »

... dnienie i głęboką wymowę, dowodem tego 'niech będą te oto następujące wyjaśnienia. Czytelnik polski słysząc o cymbałach przypomni sobhfzaraz cym bały z "Pana Tadeusza", na których można było wszystko pałeczkami, po mistrzowsku wygrać: polonezy, mazurki itd. Cymbały z "Pana Ta deusza" to instrument strunowy, składający się z pudła rezonansowego w kształcie trapezu, z napiętymi strunami metalowymi różnej długości, z których dźwięk wydobywa się przez uderzanie dwiema pałeczkami. Cymbały te zachowały się do obecnych czasów. Instrument ten spotyka się w szczególności w orkiestrach cygańskich na Węgrzech1). Z tych cymbałów, połączonych z mechanizmem klawiszowym powstał później klawesyn (lub klawicymbał). Tymczasem cymbały, o których wspomi na św. Paweł i w ogóle Pismo św. Starego Testamentu, to instrument zupełnie różny od wyżej wspomnianych cymbałów, to prototyp dzisiej szych "talerzy", czyli dwóch okrągłych, wypukłych pośrodku od strony zewnętrznej płyt metalowych o płaskich brzegach, które wydają ostre, przenikliwe i nieokreślonej wysokości dźwięki przez uderzanie jednym talerzem o drugi, lub też przez uderzanie w jeden tylko z talerzy pałką od bębna lub kotła. Przypatrzmy się bliżej starym cymbałom. Cymbały posiadają w języku hebrajskim dwie nazwy: mecil-iaim2} oraz celcelim :l). Na pozór mogło by się wydawać, że chodzi, tu o dwa różne instrumenty. Ale nie ma na to żadnego potwierdzenia