Als Duisenberg nu m inister van Financiën was Inleiding Het Jaarverslag 1986 van De Nederlandsche Bank (d n b ) lezend, kom ik meer dan ooit tot de gedachte dat Duisenberg in de verkeerde periode minister van Financiën is geweest. Misschien kan dit ook zo worden gefor muleerd, dat hij in de verkeerde volgorde de beide topfuncties van ons monetaire en financiële bestel heeft bekleed: hij had beter eerst president van DNB en daarna minister van Financiën kunnen worden. Maar hoe dit zij, de

more »

... r die er nu is wordt in dit verslag weer flink op zijn vingers getikt. In het volgende zal het betoog van de president, zoals dat met name is vervat in het algemene overzicht van het verslag, in het kort aan de orde worden gesteld, waarbij de aandacht vooral valt op de toestand van de openbare financiën. Maar eerst komt het buitengebeuren aan de orde. Aan het eind zal met name zijn pleidooi voor meer ombuigingen van commentaar worden voorzien. Het buitengebeuren Onder dit hoofd kunnen worden gebracht een beschouwing over de Ame rikaanse economische problemen, de wisselkoerscoördinatie, mogelijkheden voor stimulerende maatregelen door West-Duitsland en Japan, het Euro pese Monetaire Stelsel (EMS) en de problematiek ten aanzien van de inter nationale schulden. Wat hij zegt over de internationale inflatie laat ik nog even overstaan, om het als we zo ver zijn in het bijzonder op Nederland toe te spitsen. Ook bij de andere onderwerpen neem ik uiteraard vooral ons land in gedachten. Als eerste punt valt onder dit hoofd op: zijn kijk op het verband tussen het Amerikaanse betalingstekort op lopende rekening en de mogelijkheid tot verdere stimulering van de Westduitse en Japanse economie. Zoals bekend bestaat aan Amerikaanse zijde de aandrang, deze landen te wijzen op hun verantwoordelijkheid als grote overschotlanden. Duisenberg ziet dat niet zo zitten. Hij wijst er op dat 1% meer economische groei in de genoemde overschotlanden het Amerikaanse betalingsbalanstekort hooguit met $ 5 tot $ 10 miljard zal kunnen verminderen. Op een totaal tekort van $ 140 miljard is dat geen indrukwekkend bedrag. Bovendien zouden die landen dan hun eigen prijsstabiliteit en evenwichtige economische groei in gevaar 6-226