Αντικείμενο της παρούσας μελέτης ήταν, αρχικά, η παραλαβή πρωτεϊνικών παρασκευασμάτων από τις προνύμφες του Tenebrio molitor (meal) και, στη συνέχεια, η μελέτη κάποιων φυσικοχημικών τους ιδιοτήτων. Η παραλαβή των πρωτεϊνικών παρασκευασμάτων πραγματοποιήθηκε σε απολιπασμένο άλευρο των προνυμφών με τρεις τρόπους και προέκυψαν τα δείγματα DF-IP (ισοηλεκτρική καταβύθιση), DF-SP (υδατοδιαλυτές πρωτεΐνες) και DF-SSP (αλατοδιαλυτές πρωτεΐνες). Η απόδοση της διεργασίας απομόνωσης των υδατοδιαλυτών

more »

... ϊνών ήταν η υψηλότερη ακολουθούμενη από τη διεργασία εκχύλισης με ισοηλεκτρική καταβύθιση. Η ηλεκτρoφόρηση των δειγμάτων έδειξε την παρουσία πρωτεϊνών με μοριακά βάρη από 10 έως 130 kDa (αντιψυκτικές, πρωτεΐνες της αιμολέμφου και από την επιδερμίδα του εντόμου). Ο χαρακτηρισμός των δειγμάτων με φασματοσκοπία υπερύθρου (FTIR) έδειξε ότι τα φάσματα όλων των δειγμάτων παρουσίασαν πολλές ομοιότητες με εξαίρεση αυτό του δείγματος meal, που το λίπος δεν είχε απομακρυνθεί. Η ικανότητα συγκράτησης νερού και ελαίου αυξήθηκε εμφανώς μετά την απομάκρυνση του λίπους και την απομόνωση των πρωτεϊνικών κλασμάτων. Η διαλυτότητα των πρωτεϊνών ήταν ιδιαίτερα υψηλή στην όξινη και αλκαλική περιοχή τιμών pH, ενώ παρουσίασε την ελάχιστη τιμή της στην περιοχή κοντά στο pI των πρωτεϊνών (από 4 έως 5), παρατήρηση η οποία επιβεβαιώθηκε και από τη μέτρηση του ζ-δυναμικού. Τέλος, η μελέτη της επιφανειοδραστικότητας έδειξε ότι στη διεπιφάνεια αέρα/νερού υψηλότερη επιφανειακή δράση εμφάνισε το δείγμα των αλατοδιαλυτών πρωτεϊνών (DF-SSP), ενώ στη διεπιφάνεια ελαίου/νερού το δείγμα των υδατοδιαλυτών πρωτεϊνών (DF-SP). Ωστόσο, και τα τρία δείγματα παρουσίασαν υψηλότερη επιφανειοδραστικότητα συγκριτικά με συμβατικές πηγές πρωτεϊνών