KRÓTKO O ŹRÓDŁACH AUTOETNOGRAFII W ciągu ostatnich lat we współczesnej antropologii zaszły gruntowne zmiany zarówno w refleksji teoretycznej, jak i w metodologii. Autoetnografia jest nurtem, który najwyraźniej ukazuje charakter tych przemian i ich efekty. Sama nazwa "autoetnografia" pojawiła się w słowniku dyscypliny stosunkowo niedawno i w najnowszej literaturze przedmiotu znajduje się wiele prób określenia jej desygnatu. Wielość sposobów rozumienia autoetnografii widać wyraźnie w tekstach

more »

... owanych w tym tomie. Niezależnie jednak od tego, czy za cechę konstytutywną tego typu etnografii uznamy specyficzną metodę, rodzaj interpretacji lub teoretycznych założeń, warto zastanowić się nad tym, skąd autoetnografia się wywodzi. Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w historii antropologii, a przede wszystkim w przemianach, jakim ulegała ona w ostatnich dwu dziesięcioleciach. Zanim się one dokonały, mieliśmy w antropologii sygnały zapowiadające odejście od modelu nauki, w którym rozgranicza się wyraźnie przedmiot i podmiot poznania. Owe zapowiedzi znaleźć można w klasycznych pracach, spośród których warto wspomnieć przynajmniej trzy. Po latach przyczyniły się one do wyłonienia się autoetnografii. Wszystkie pośrednio lub wprost ukazywały ważność metarefleksji, pozwalającej na zewnętrzny ogląd postępowania badawczego i autoanalizę procesu poznania. W moim przekonaniu, można zasadnie twierdzić, że umiejętności refleksyjnego spojrzenia na własne badania i weryfikowania przyjętego w nich sposobu myślenia uczył antropologów Bronisław Malinowski, twórca antropologii opartej na badaniach terenowych. Adres