Klora Maruz Kalan A549 Hücre Hattında Çeşitli Antioksidanların Etkileri

Sermet Sezigen, Meral Sarper
2019 SDÜ SAĞLIK BİLİMLERİ DERGİSİ  
Özet Amaç: Bu çalışmanın amacı; organizmada hipokloridin toksisitesini azaltan antioksidanlar olan berberin, N-Asetil sistein (NAC) ve askorbik asidin A549 hücre hattında hücre ölümü üzerine olan etkilerinin sodyum hipoklorit varlığında in vitro olarak tespit edilmesidir. Materyal-Metot: Adenokarsinomik insan alveolar bazal epitel hücre hattı olan A549'un %5 karbon dioksit ile 37°C sıcaklığa ayarlı inkübatörde kültürlenerek yayılması ve çoğalması sağlanmıştır. Berberin, NAC ve askorbik asidin
more » ... kilerinin incelenmesi amacıyla her bir etken maddenin üç dozu (50µM, 100µM ve 200µM) sodyum hipoklorit (0,5µM) ile muamele edilen A549 hücrelerine uygulanmıştır. İnkübasyon sürecinde hücrelerin yayılması ve çoğalması, hücre sensörü tarafından algılanan empedansın elektronik okuması işlemini gerçekleştiren xCELLigence gerçek zamanlı hücre analiz sistemi kullanılarak eş zamanlı olarak izlenmiştir. Bulgular: xCELLigence kullanılarak yapılan gerçek zamanlı hücre analizinde özellikle yüksek konsantrasyonlardaki (500µM ve 1000µM) sodyum hipokloridin A549 akciğer hücre hattında sitotoksik etkili olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca berberin, NAC ve askorbik asidin sodyum hipoklorit varlığında A549 hücre hattı üzerinde doza bağımlı olarak hücre ölümünde artışa neden olduğu da gözlemlenmiştir. Sonuç: Sodyum hipokloridin A549 hücre hattı üzerine olan etkileri gerçek zamanlı olarak görüntülenerek, reaktif oksijen türlerinin toksik dozlarda akciğerler üzerindeki etkileri gösterilmiştir. Klor maruziyeti sonrasında ortaya çıkan hipokloröz asidin oksidatif etkilerinin, çeşitli antioksidanların kullanılmasıyla azaltıldığı bilinmektedir. Bununla birlikte çeşitli dozlarda uygulanan berberin, NAC ve askorbik asit gibi antioksidanların sodyum hipoklorit varlığında A549 hücre hattında toksik etkileri azaltmadığı sonucuna varılmıştır. Klor maruziyetinde tedavi yaklaşımlarının etkinliklerin karşılaştırıldığı deneysel çalışmalarda bu üç önemli antioksidanın neden olduğu etkilerin mekanizmalarının araştırılmasına ve hücresel hasarı azaltacak antioksidan cevabı sağlayabilecek etkin dozun tespit edilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Abstract Objective: The aim of this study was to investigate the in vitro apoptotic effects of antioxidants including berberine, N-acetyl cysteine (NAC), and ascorbic acid at different concentrations on A549 cell line with the existence of sodium hypochlorite. Material-Method: Adenocarcinomic human alveolar basal epithelial cell line A549 was incubated with 5% C0 2 at 37°C. Three different concentration of berberine, NAC and ascorbic acid (50µM, 100µM, and 200µM) were administered with sodium hypochlorite (0.5µM) to the cell line and the cell line was incubated. Proliferation and attachment quality of exposed cell lines were monitored continuously by using xCELLigence real time cell analysis system which used noninvasive electrical impedance. Results: Real time cell analysis which was performed by xCELLigence showed that high concentrations of sodium hypochlorite (500µM and 1000µM) had cytotoxic effects on A549 alveolar cell line. Additionally, it was found that high concentrations of berberine, NAC and ascorbic acid caused dose-dependent apoptosis of the cells when they were administered with sodium hypochlorite. Conclusions: Monitoring apoptotic effects of sodium chloride on A549 cell line with real time analysis showed impacts of reactive oxygen species at toxic doses on lungs. It is known that antioxidants reduce the toxic effects of hypochlorous acid which is seen early after chlorine exposure. However, it is concluded that antioxidants including berberine, NAC, and ascorbic acid could not decrease toxic effects of sodium hypochlorite on A549 cell line. Further experimental studies which could compare effects of treatment approaches in chlorine exposures should be performed in order to investigate the effect mechanisms of these three important antioxidants and to define the necessary essential dose of antioxidant response which could be capable of reducing cellular damage.
doi:10.22312/sdusbed.577977 fatcat:ywxflokqtfg75oqrrg7ofzvmiu