IX. Krantor lind Ps. - Archytas

Karl Praechter
1897 Archiv für Geschichte der Philosophie  
ich bereits auf den Ausdruck μετριοπαθία (wof r mit Hense μετριοπά&εια zu schreiben ist) in dem Ps.-Archytas-Fragment Stob. flor. 1,106 (1,71 Mein.) hingewiesen. Unabh ngig davon bemerkt Hense in seiner Florilegiumausgabe I S. 57 zu dem Worte: Academicum igitur se prodit qui Archytae haec supposuit. Der Kreis, innerhalb dessen in letzter Instanz der Urheber des dort entwickelten Gedankens zu suchen ist, l sst sich aber noch enger ziehen. Man vergleiche: Ps.-Archytas. Plutarch cons. ad de. Tusc.
more » ... disp. III Apoll. 3. 6,12. Μη ων άνοσον καΐ Το μεν οδν άλγεΐν άνάλγητον τολμώντων καΐ δάκνεσθαι τελευτδν αγαθόν ε?πέν, μη-τήσαντος υιού φυσιδε ά'λυπον θρααυνέ-κήν έχει την αρχήν σθωσαν λέγεν ως γαρ της λύπης και ουκ εφ' σώματι αλγεινά τίνα ήμΐν. ου γαρ εγωγε Miniine, inquit (sc. άπολείπομες (Hense αυμφέρομαι τοΓς την Crantor), adsentior J ) Wo ich aber korrekter Weise h tte sagen sollen, der Ausdruck μετριοπάθεια geh re der akademischen und skeptischen (vgl. Sext. Eirip. an den im Bekker'schen Index unter μετριοπάθεια [μετριοπαθεϊν und μετριοπαθώς] verzeichneten Stellen) Theorie an.
doi:10.1515/agph.1897.10.1-4.186 fatcat:3yfn5k7bpjcn5b7z3662gt5lnm