Pierwszy dzień kongresu miał miejsce w Toruniu, a dwa kolejne w Warszawie. W obu miejscach obrady były transmitowane na żywo via Internet. Kongres postawił sobie za cel podjęcie debaty w kontekście zachodzących przemian cywilizacyjnych oraz próbę oceny perspektyw skutecznego rozwoju edukacji i wychowania, niezbędnych do budowania współczesnego świata. W pierwszym i drugim dniu kongresu miały miejsce prelekcje przedstawicieli świata akademickiego z różnych uczelni. W sumie zostało wygłoszonych

more »

... referatów. Natomiast trzeci dzień, zatytułowany "Forum chrześcijańskich organizacji wychowawczych", został potraktowany jako swego rodzaju spotkanie praktyków, forum wymiany doświadczeń i paneli dyskusyjnych dotyczących niektórych zjawisk i trendów w edukacji. Ta część kongresu była animowana przez Fundację Życie. Otwarcia kongresu w Toruniu dokonał prof. dr hab. Grzegorz Górski, Rektor Kolegium Jagiellońskiego, który zaproponował, aby kongres w swoich poszukiwaniach na temat, jak ma wyglądać szeroko pojęta edukacja u progu XXI wieku, podjął próby odpowiedzi na czasy nowych wyzwań, zwłaszcza w obliczu nowych technologii; budować tę edukację tak, ażeby była efektywna, skuteczna, ale i wierna swoim fundamentom, a więc temu, co kształtowało Polaków przez ostatnie stulecia. W te wezwania wpisał się swoim głosem na otwarcie kongresu dr Tomasz Rzymkowski, sekretarz stanu w MEiN, stwierdzając, iż chodzi tu o wartości uniwersalne. Podkreślił, iż "jeśli nie wrócimy do korzeni, do tej naszej tożsamości chrześcijańskiej, do świata wartości opartych na prawdzie, dobru i pięknie, to ten świat, niestety, przestanie istnieć". Pierwszy referat miał ks. prof. zw. dr hab. Jerzy Bagrowicz, emerytowany profesor katechetyki na Wydziale Teologicznym UMK w Toruniu i pedagogiki religii na Wydziale Nauk Pedagogicznych UMK. Podzielił się wystąpieniem zatytułowanym: Wychowanie chrześcijańskie młodzieży dzisiaj. Stwierdził, iż procesy przemian społeczeństw XX i XXI wieku, szczególnie laicyzacja i sekularyzacja, mają wpływ także na młode pokolenie. Notuje się wśród młodych tendencję do nieuznawania religii za ważny punkt odniesienia w życiu oraz do prywatyzacji religii. Jednocześnie w niektórych kręgach młodzieży obserwuje się pewien rodzaj zapotrzebowania na nowe formy religijności, podkreślające bardziej wspólnotowy wymiar przeżywania wiary religijnej. Zjawisko to następuje wówczas, gdy młody człowiek żyje w społeczeństwie zróżnicowanym kulturowo, dotykanym kryzysami politycznymi i kulturowymi. Prowadzi to do braku stabilizacji i zagrożenia poczucia bezpieczeństwa. Powodzenie niektórych ruchów i wspólnot religijnych można zrozumieć jako odpowiedź młodych na dążenie do określenia własnej tożsamości, do potrzeby szukania oparcia w sile grupy czy wspólnoty, będących ważną pomocą w obronie przed niszczącym wpływem laicyzacji czy ateizacji. Istnieje także wśród młodych zapotrzebowanie na autorytety, na takich głosicieli Ewangelii, którzy są jednocześnie jej wyrazistymi świadkami. Prof. Bagrowicz postawił także kilka interesujących pytań/wyzwań: Jakie jest dzisiaj miejsce młodych w Kościele? Ponieważ często w Kościele hierarchicznym dominuje głos samozadowolenia, a nie wsłuchiwania się w głos odchodzących z Kościoła -Czy młodzi utożsamiają się dzisiaj z Kościołem, a jeżeli tak, to z jakim? Coraz częściej młodzi nie tylko buntują się przeciwko modelowi Kościoła, ale pytają, czy Bóg w ogóle istnieje -Co czyni Kościół dla ratowania młodych, dla dialogu z nimi? Czy młodzi mają jeszcze miejsce w Kościele i jakie zadania im się powierza?