Özet Amaç: Bu çalışmada multidisipliner yaklaşımla toraks duvarı tümörü nedeniyle rezeksiyon ve onarım yapılan hastaların geriye dönük olarak incelenerek bir rekonstrüksiyon algoritması oluşturulması planlandı. Gereç ve Yöntem: Hastanemizde 2006-2014 yılları arasında toraks duvarı tümörü nedeniyle ameliyat edilen 45 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, tümör lokalizasyonu, rezeksiyon sonrası oluşan defekt boyutları, kot rezeksiyonu yapılıp yapılmadığı, iskelet

more »

... n yöntemi, yumuşak doku onarımının hangi fleple yapıldığı, hastaların dosyalarından geriye dönük olarak tarandı. Bulgular: Onarılan en büyük defekt 325 cm 2 , en küçük defekt 36 cm 2 idi. Olguların %54'ünde titanyum mesh %32'sinde ise prolen mesh kullanıldığı saptandı. Yumuşak doku onarımında ise pektoralis majör kite flap (n=14), latissiumus kas-kas deri flebi (n=12), latisimus kas deri flebi ile kombine pektoral kite flep (n=5), vertikal rektus abdominus kas deri flebi (n=6), omentum flebi (n=3), transvers rektus abdominus kas deri flebi (n=3), serbest anterolateral uyluk flebi (n=2) ve lokal rotasyon flebi (n=1) kullanıldığı tespit edildi. Sonuç: Elde edilen veriler ışığında iskelet ve yumuşak doku rekonstrüksiyonu için algoritmalar oluşturuldu. Anahtar sözcükler: Algoritma; multidisipliner yaklaşım; toraks duvarı rekonstrüksiyonu; toraks duvarı rezeksiyonu; toraks duvarı tümörü. Summary Background: The aim of this study was to retrospectively review files of patients who had tumor resection and reconstructive surgery performed by thoracic and plastic surgeons due to chest wall tumor, and to create reconstruction algorithm. Methods: Records of 45 patients who underwent surgery for chest wall tumor between 2006-2014 were included in this study. Data including age, sex, tumor localization, defect size, quantity of resected costa and bone, and method of skeletal and soft tissue reconstruction were gathered retrospectively from patient files. Results: The largest defect was 325 cm 2 and smallest was 36 cm 2 . Titanium mesh was used in 54% of patients, while prolene mesh was used in 32%. Pectoralis kite flap (n=14), latissumus dorsi muscle-skin muscle flap (n=12), latissumus dorsi muscle flap and pectoral kite flap (n=5), vertical rectus abdominus skin muscle flap(n=6), omentum flap (n=3), transvers rectus abdominus skin muscle flap (n=3), free anterolateral thigh flap (n=2), and local rotation flap (n=1) were used for soft tissue reconstruction. Conclusion: Algorithm for soft and skeletal tissue reconstruction was created in accordance with obtained data.