Niniejsze notatki powstały w czasie moich przygotowań do obchodów Roku Herbertowskiego na Białorusi. Zgodnie z zamysłem organizatorów obejmowały one cykl wykładów poświęconych sylwetce i wybranym aspektom twórczości autora Struny światła połączonych z warsztatami interpretacyjnymi, projekcją filmów, wystawami edukacyjnymi oraz wieczorkami poezji Herberta. Spotkania kierowane były przede wszystkim do studentów białoruskich uniwersytetów (głównie tych uczących się języka polskiego, ale nie

more »

... a także do Polonii mieszkającej na Białorusi. W czasie dziesięciodniowego pobytu we wrześniu 2008 roku wspólnie z dr. Mariuszem Jochemczykiem i dr. Miłoszem Piotrowiakiem wygłosiliśmy wykłady na uniwersytetach w Mińsku, Mohylewie, Grodnie, Brześciu, uczestniczyliśmy również w kilku spotkaniach warsztatowych z Polakami tam mieszkającymi. Wykład, który prezentowałam, miał charakter popularnonaukowy. Był wystąpieniem inicjującym nasze spotkania i miał na celu przybliżenie słuchaczom sylwetki poety, nakreślenie jego twórczego wizerunku. Przygotowując go, miałam niemały kłopot. Zastanawiałam się, jak tak obszerne, wewnętrznie skomplikowane, powikłane, popękane dzieło zamknąć w sztywne ramy wykładu, ująć w punkty, ogarnąć klarownym wywodem. Moje obawy potęgował fakt, że będę mówić do osób, które w różnym stopniu władają językiem polskim. Taka świadomość obligowała do podjęcia jeszcze większych starań, aby opowieść była przejrzysta i jasna. Mój problem w znacznej mierze pomogło rozwiązać opracowanie Jacka Łukasiewicza -Herbert. Sposób, w jaki autor zarysował w nim życie i twórczość pisarza, wydał mi się najbardziej odpowiedni z perspektywy odbiorców, dla których przygotowywałam wystąpienie. Publikacja Łukasiewicza posłużyła mi zatem jako osnowa do ułożenia wykładu. Zaczerpnęłam z niej wiele cytatów i wielokrotnie się na nią powoływałam, czasem parafrazowałam oryginalny tekst.