Kultura pierwszej połowy XXI wieku wydaje się coraz bardziej zdominowa na przez stanowiska określane szeroko jako postmodernistyczne. Krytyka obiektywności poznania, podważanie fundamentów kultury Zachodu, de konstrukcja tradycyjnych światopoglądów budują podstawy funkcjonowania jednostek i społeczeństw we wszystkich obszarach ludzkiego życia. Stają się także swoistymi aksjomatami zarówno dla refleksji nad wychowaniem, jak i dla samej praktyki pedagogicznej. W konsekwencji dyskusja nad

more »

... ą wychowania traci sens. Oddziaływanie na kolejne pokolenia zostaje sprowa dzone do dostarczania dojrzewającym w tym kontekście kulturowym osobom wiedzy, która może być ewentualnie przydatna w ich dążeniach do zaspoko jenia doraźnych potrzeb. Jakikolwiek inny wpływ mógłby zostać uznany za naruszenie godności, praw; po prostu -za opresję. W tej sytuacji mówienie o wartościach jest postrzegane jako rodzaj manipulacji, a wprowadzenie do teleologii wychowania cnót charakteru łączy się nieuchronnie z zarzutem próby urabiania młodego człowieka. Artykuły, które w drugiej połowie 2021 roku wpłynęły do redakcji "Pae dagogia Christiana", wbrew dominującym w kulturze tendencjom stanowią próbę odpowiedzi na pytanie właśnie o teleologię wychowania, a zwłaszcza o przekaz dziedzictwa kulturowego. Ich autorów łączy przekonanie, że -po pierwsze -wychowanie jest czymś więcej niż dostarczaniem intelektowi wie dzy użytecznej z punktu widzenia zaspokajania doraźnych potrzeb i osiągania chwilowych przyjemności, jest bowiem wspieraniem takiego rozwoju, który służy mądremu życiu. Po drugie, w wychowaniu powinna ujawnić się mądrość nie tylko samego wychowawcy, ale także całych pokoleń. PAEDAGOGIA CHRISTIANA 2/48 (2021) -