Publikacja Joanny Smól Poradnictwo w prasie kobiecej drugiej połowy XX wieku. Studium genologiczne ma charakter interdyscyplinarnego opracowania poświęconego dziennikarstwu poradnikowemu. Autorka sytuuje ją w obrębie badań poradoznawczych, medioznawczych i językoznawczych (Smól 2018: 11), uzasadniając tak sprofilowane zainteresowania naukowe niewypełnioną dotychczas luką, brakiem "opracowań poświęconych dziennikarskim gatunkom poradnikowym" (Smól 2018: 12). Zwraca uwagę na precyzję kluczowych

more »

... jęć; poradoznawstwo, za Alicją Kargulową (2011), odnosi do nauki o poradnictwie, jego teorii, natomiast poradnictwo traktuje jako rodzaj szeroko rozumianej działalności społecznej (bliskie radzeniu, doradzaniu, ale nie tożsame z nim). Za pomocą przebiegu procesu doradzania charakteryzuje też doradcę, uznając go za konieczną część procesu oraz radzącego się, pozostającego elementem fakultatywnym. Pierwsza tego typu monografia łącząca nurty lingwistyczne z genologicznymi odwołuje się do obszernego materiału drugiego półwiecza XX wieku, naznaczonego przemianami społecznymi, gospodarczymi, politycznymi i kulturowymi. Autorka przy wyborze pism do analizy kierowała się kryterium czasowym, socjologicznym, funkcjonalnym i wysokością nakładu. Nieprzypadkowo wybrała cztery tytuły, reprezentowane we wszystkich dekadach wskazanych tytułową cezurą, uznane przez Zofię Sokół (1998) za najpopularniejsze czasopisma kobiece. Materiał stanowią zatem "Moda i Życie Praktyczne", późniejsza "Kobieta i Życie", "Przyjaciółka" oraz "Zwierciadło" i "Filipinka". Obszerny materiał badawczy ilustruje koncepcję charakterystyki porady dla kobiet. Autorka nie tylko analizuje gatunek jako taki, różnicuje także prasę kobiecą (popularne tytuły o wysokim nakładzie) oraz prasę dla kobiet (szersze ujęcie, prasa o tematyce kobiecej, feministycznej, mniej dostępna), zaliczając analizo wane czasopisma do pierwszej kategorii. Przedstawia konteksty historyczne, zarówno w perspektywie prasoznawczej (historia czasopism, periodyzacja prasy