Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στη "status planning" πτυχή μιας γλωσσικής πολιτικής, που είναι οι ενέργειες του κράτους και των ινστιτούτων του, προκειμένου να προσδώσουν κύρος (prestige) σε μια πρότυπη (standard) γλωσσική ή διαλεκτική ποικιλία. Μελετάται, κυρίως, η διγραφία (digraphia), η οποία σχετίζεται με την καταγραφή μιας γλώσσας με ένα ή περισσότερα συστήματα γραφής και συνιστά δυνάμει βασικό αντικείμενο χειρισμού μιας γλωσσικής πολιτικής. Ως περίπτωση μελέτης επιλέχθηκαν τα

more »

... , στα οποία ομιλούνταν η Σερβοκροατική γλώσσα (Σερβία, Κροατία, Μαυροβούνιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη), με σκοπό να διαφανούν ποιά στοιχεία και ποιοί προβληματισμοί ελήφθησαν υπόψιν, όταν τα τέσσερα αυτά κράτη κλήθηκαν να χαράξουν τη γλωσσική τους πολιτική (τέλη 20ου αιώνα- αρχές 21ου αιώνα). Μετά από την ιστορική αναδρομή στη Σερβοκροατική γλώσσα και την παρουσίαση των υψηλών και χαμηλών ποικιλιών που ομιλούνταν στη Σερβία (Slavenoserbian- Štokavian), καθώς και των συστημάτων γραφής (Κυριλλικό και Λατινικό), που χρησιμοποιούνταν από τους πολίτες της, συμπεραίνουμε ότι η Štokavian ekavian (Σερβική γλώσσα) και το Κυριλλικό σύστημα γραφής προωθούνται συστηματικά τόσο από το κράτος, όσο και από τα πανεπιστήμια της χώρας. Τέλος, παρατηρούμε ότι ως εχθροί της σερβικής «ενότητας» λογίζονται οι Κροάτες. Στη μελέτη υπόθεσης εξετάζονται 39 πινακίδες (οδικού δικτύου, τουριστικές και διαφημιστικές), καθώς και ορισμένα γκραφίτι από το γλωσσικό τοπίο (linguistic landscape) του Βελιγραδίου και από πόλεις που υπάγονται στη Βοΐβοντίνα (Novi Sad, Subotica), με σημείο αναφοράς την καταγραφή των ονομάτων τους (γλώσσα/ γλώσσες και συστήματα γραφής). Οι πινακίδες που εξετάζονται διακρίνονται σε μονόγλωσσες/ μονόγραφες, μονόγλωσσες/ δίγραφες και δίγλωσσες ή πολύγλωσσες/ δίγραφες. Στην παρούσα διπλωματική εργασία διαφαίνεται ότι η γλωσσική πολιτική ενός κράτους αποσκοπεί, κυρίως, στη διαμόρφωση ή ενίσχυση/ανάδειξη της εθνικής, πολιτικής και πολιτισμικής ταυτότητας των πολιτών ενός κράτους.