Μέσα από μια ψυχαναλυτική,γλωσσολογική,αισθητική και εν τέλει χωρική ανάλυση και πορεία, διερευνάται η σύνδεση της έννοιας του ανοίκειου σε σχέση με το χώρο των σύγχρονων ερειπίων, καθώς και ο γενικότερος προβληματισμός όσον αφορά το ρόλο και τη σημασία της ύπαρξης των χώρων αυτών στον αστικό ιστό των σύγχρονων πόλεων. Αρχικά αναλύεται η έννοια του ανοίκειου μέσα απο το δοκίμιο του Freud το Ανοίκειο. Η έννοια του ανοίκειου συνδέεται άμεσα με την αντίθετη του αυτή του οικείου, αλλά και με

more »

... εις του παρελθόντος οι οποίες έχουν αποξενωθεί και επανέρχονται. Με βάση τα παραπάνω μελετάται η χωρική έκφραση του ανοίκειου στα αστικά κενά των σύγχρονων ερειπίων. Τα σύγχρονα ερείπια αποτελούν χώρους εγγεγραμμένους στη συνείδηση μας ως οικείους για τους οποίους όμως η συνθήκη αυτή έχει αλλάξει. Αποτελούν τους κατεξοχήν χώρους οπού ξυπνούν οι ασυνείδητες μνήμες ενός ξεχασμένου παρελθόντος. Όλα τα παραπάνω κάνουν ιδανική τη χρήση του ανοίκειου ως εργαλείο ανάγνωσης αυτών των χώρων. Για να κατανοήσουμε το πόσο πολύπλοκη και πολυεπίπεδη είναι η ανάγνωση των σύγχρονων ερειπίων, πραγματοποιείται μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο πως έχουν αποτυπωθεί και έχουν εμνεύσει το πεδίο της τέχνης ανά τα χρόνια. Ακόμη διερευνάται η ιδιότητα του κενού που τα προσδιορίζει ως αστικά κενά καθώς και η έννοια του «ιστορικού τόπου». Μέσα απο την μελέτη όλων των παραπάνω το ανοίκειο προβάλλεται ως το εργαλείο με το οποίο επαναδιαπραγματευόμαστε τους χώρους αυτούς, σε μια προσπάθεια να προσδιοριστεί η σχέση που θέλουμε να έχουμε με αυτές τις ανοίκειες μορφές του παρελθόντος.