Objective: In this study, our aim is to analyze the etiological causes and treatment methods of patients with secondary spontaneous pneumothorax treated in our hospital. Method: We retrospectively evaluated the data of 152 patients who were treated for Secondary spontaneous pneumothorax between January 2013 -December 2017. All patients diagnosed with SSP were included in the study. The patients were examined in terms of age, gender, current lung disease, smoking, symptoms, imaging findings,

more »

... lization of pneumothorax, pneumothorax rate, treatment methods, surgical indications, length of hospitalisation and mortality rate. Results: One hundred and twenty eight (84.2%) of 152 patients were men, 24 were women (15.8%) and their mean age was 66 ± 12.4 (45-98). The most common symptoms were dyspnoea in 114 (75%) patients, chest pain in 85 (55.9%) patients and cough in 26 (17.1%) patients. The most common comorbid pathology was Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) in 39.5% patients. Tube thoracostomy was performed in 6 (40%) of 15 (9.9%) patients who were monitored with oxygen therapy. While 112 (73.7%) patients were treated with tube thoracostomy only, 36 (32.1%) of them who were inoperable were treated with pleurodesis by tube thoracostomy. Thirty one (20.4%) patients were treated surgically, of which video-assisted thoracoscopic was performed in 17 (54.8%) and thoracotomy in 14 (45.2%). The majority of our surgical indications were prolonged air leak and recurrent pneumothorax. Conclusions: Despite the great advances in surgical techniques in thoracic surgery in recent years, a standard treatment protocol has not been established in the treatment of SSP. While pneumothorax can be treated with only chest tube and/or pleurodesis in most patients, morbidity and mortality may increase with surgical treatment. Therefore, surgical treatment should be avoided as much as possible. ÖZET Amaç: Bu çalışmada amacımız hastanemizde tedavi edilen Sekonder spontan pnömotorakslı (SSP) hastaların etiyolojik nedenlerini ve tedavi metodlarını incelemektir. Yöntem: Ocak 2013-Aralık 2017 tarihleri arasında Sekonder spontan pnömotoraks tanısıyla tedavi edilen 152 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar yaş, cinsiyet, mevcut akciğer hastalığı, sigara kullanımı, semptomlar, görüntüleme bulguları, lokalizasyon, pnömotoraks oranı, tedavi yöntemleri, cerrahi endikasyonlar, yatış süreleri ve mortalite oranı yönünden incelendi. Bulgular: Yüz elli iki hastanın 128'i (% 84.2) erkek, 24'ü (%15.8) kadın, ortalama yaş 66 ± 12.4 (45-98) idi. En sık semptomları nefes darlığı 114 (%75), göğüs ağrısı 85 (%55.9) ve öksürük 26 (%17.1) idi. En sık komorbid hastalık kronik obstrüktif akciğer hastalığı (%39.5) idi. Yüz on iki (%73.7) hasta sadece tüp torakostomi ile tedavi edilirken, bunların opere edilemeyecek durumdaki 36'sına (%32.1) tüp torakostomi yoluyla plöredezis yapıldı. Otuz bir (%20.4) hastaya cerrahi tedavi uygulandı. Cerrahi yötemin 17'si (%54.8) video yardımlı torakoskopi, 14'ü (%45.2) torakotomi idi. Cerrahi endikasyonlarımızın büyük çoğunluğu uzamış hava kaçağı ve nüks pnömotoraks idi. Sonuç: Son yıllarda göğüs cerrahisinde cerrahi tekniklerde büyük gelişmelere rağmen SSP tedavisinde standart bir tedavi protokolü oluşturulamamıştır. Hastaların çoğunda sadece göğüs tüpü ve/veya plörodezis ile pnömotoraks tedavi edilebilecek iken, cerrahi tedavi ile morbidite ve mortalite yükselebilmektedir. Bu nedenle cerrahi tedaviden mümkün olduğunca uzak durulmalıdır. Anahtar sözcükler: Plöredez, spontan pnömotoraks, tüp torakostomi.