Klasyfikacje nowotwor6w p~cherza moczowego, a w szczeg61nosci brodawkowatych rozrost6w powierzchownych budzi Iiczne kontrowersje. Klasyfikacja WHO z 1999 roku, obok brodawczaka i rak6w brodawkowatych G1-G3, wprowadzita nowq jednostk~papillary urothelial neoplasm of low malignant potential (PUNLMP), co spowodowato poszerzenie tej grupy do pi~ciu jednostek. Podziat nie zostat powszechnie zaakceptowany, a dane literaturowe na temat jego celowosci Sq rozbiezne. Poprzednia klasyfikacja WHO z 1973

more »

... u wyr6zniata jedynie brodawczaki i trzy stopnie raka brodawkowatego. Jednakze badania uro-patolog6w skandynawskich (Berkvist, Malstrom i inni) wykazaty, ze grupa raka G-1 jest heterogenna i zawiera dwie jednostki o nieco r6znym rokowaniu. Ta argumentacja zostata przyj~ta przez konsensus WHO/ISUP i wdrozona w klasyfikacji WHO z 1999 roku, gdzie "stare" raki G1 podzielono na PUNLMP i raki G-1. Brodawczaki pozostaty z przypisanym im bardzo dobrym rokowaniem (brak progresji, nieliczne nawroty). Opinie na temat zasadnosci podziatu pozostatych nowo-twor6w na cztery grupy Sq r6zne. Cz~se autor6w znalazta r6znice w rokowaniu (nawroty, progresja) pomi~dzy PUNLMP i rakami G1, G2 i G3. Inni badacze nie potwierdzili tych doniesien. Pojawity sit akze prace dowodzqce, ze ani klasyfikacja WHO 73' ani WHO 99' nie pozwala na wykazanie statystycznie istotnych r6znic w ocenie progresji i rokowania. Jednak juz klasyfikacja WHO 99' zwraca uwag~, ze podstawowe znaczenie ma odr6znienie nowotwor6w 0 niskiej ztosliwosci (PUNLMP i rak G-1) od nowo-twor6w 0 wysokiej ztosliwosci (rak G2 i G3). Stoi to nadal w sprzecznosci z cz~sciq doniesien, jednak odpowiada S228 podziatom proponowanym przez autor6w amerykanskich (Murphy, AFIP). Za takim podziafem przemawiajq badania molekularne, kt6re wykazaty, ze nowotwory z grupy low-grade majq inne zmiany nit nowotwory bardziej agresywne. Zar6wno w guzach low-grade jak i w brodawczakach stwierdza si~nieliczne zmiany genomowe (gt6wnie chromosomu 9), diploidi~i mutacje aktywacyjne FGFR3, gdy natomiast raki G-2 i G-2 cz~sciej majq liczne zmiany w genach (r6zne chromosomy), Sq poliploidalne i rzadko stwierdza si~mutacje FGFR3. Ta ostatnia obserwacja nakazuje zapytae, czy na pewno guzy 0 wysokiej ztosliwosci powstajq na podtozu zmian 0 nizszej ztosliwosci czy tez tworzq si~niezaleznie. Przygotowana obecnie klasyfikacja WHO 2004 pozostawia papilloma i PUNLMP dzielqc raki brodawkowate jedynie na dwie grupy. Wydaje si~, ze badania molekularne i doktadne badania kliniczne mogq na koncu doprowadzie do potqczenia tych jednostek tylko w dwie, r6zne rokowniczo grupy. Z drugiej strony trzeba pami~tae, ze kazda klasyfikacja jest nie tyle ustaleniem prawdy co ustaleniem kompromisu, a a to maze bye jeszcze dtugo bardzo trudno.