NATO's public diplomacy: Policies, structures, prospects and limitations

Σωτήριος Παναγιώτη Ρουμελιώτης
2018
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Δύση έχει αναλάβει μια προσπάθεια να ανοικοδομήσει νέα έθνη με βάση τις αρχές της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, με εξαίρεση τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που ενσωμάτωσαν τις Δυτικές αρχές, αυτές οι προσπάθειες έχουν βιώσει σημαντικές αποτυχίες από τα Βαλκάνια στις περιπτώσεις του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Η κύρια αιτία της αποτυχίας είναι η απουσία ουσιαστικής επικοινωνίας με τους πολίτες σχετικά με τα εγχώρια και παγκόσμια
more » ... ζητήματα, αγνοώντας την κοινωνική εξουσία. Η εφαρμογή αποσυνδεδεμένων πολιτικών με μια προσέγγιση από την κορυφή προς τα κάτω του Δυτικού κόσμου, αλληλεπιδρώντας με τις παγκόσμιες ελίτ και όχι με την κοινωνία, με στόχο την επιβολή της δομής του δυτικού τύπου σε έθνη με διαφορετική ιστορία, παράδοση, αξίες, είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Μια προσέγγιση από τη βάση προς την κορυφή θα ανοίξει διάλογο με το κοινό και θα προσπαθήσει να εισάγει αξίες και αρχές στην κοινωνία. Το ΝΑΤΟ είναι το μόνο στρατιωτικό εργαλείο μιας Συμμαχίας που αντιπροσωπεύει τις πολιτικές αποφάσεις της Δύσης παγκοσμίως και βρίσκεται υπό συνεχή αμφισβήτηση από την ίδρυσή του. Ο οργανισμός πρέπει να ακολουθήσει μια νέα ροή στρατηγικής διαλογικής δημόσιας διπλωματίας με βάση την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης, εφαρμόζοντας μια νέα εξωτερική πολιτική προσέγγισης για τα παγκόσμια δημόσια αγαθά.
doi:10.26262/heal.auth.ir.298572 fatcat:eow2o5qpqzb7bjpmtc36bgzw7q