Etyka i doświadczenie (Klaudia Muca, Poiesis doświadczenia. Poiesis tożsamości. Narracje o afazji, Fundacja Terytoria Książki, Gdańsk 2019, ss. 218)

Maciej Duda
2020 Konteksty Kultury  
Klaudia Muca, Poiesis doświadczenia. Poiesis tożsamości. Narracje o afazji, Fundacja Terytoria Książki, Gdańsk 2019, ss. 218) Ethics and Experience (Klaudia Muca, Poiesis doświadczenia. Poiesis tożsamości. Narracje o afazji, Fundacja Terytoria Książki, Gdańsk 2019, pp. 218) Etyka i doświadczenie to dwie kategorie, które wyznaczają horyzont badań Klaudii Mucy. Tym mocnym, kategoryzującym i strukturyzującym stwierdzeniem zaczynam omówienie publikacji Poiesis doświadczenia. Poiesis tożsamości. W
more » ... ntekście omawianego tekstu moje pierwsze zdanie staje się symptomatyczne. Już wyjaśniam -i tłumaczę się -dlaczego. Muca napisała książkę prekursorską. Jako taka posiada oczywiście wielorakie odniesienia kontekstowe, jednocześnie pozostaje jednak tekstem, który funduje czy raczej wprowadza nas w zakres humanistycznego, kulturowego i filologicznego rozumienia afazji. Jest próbą zrozumienia i opisu doświadczenia Afazjan (tę kategorię rozwinę poniżej). W tym miejscu waham się, czy do wyszczególnionych w poprzednim zdaniu prób zrozumienia i opisu dodać również: próbę współ(od)czucia. Nie wiem. Moje niezdecydowanie nie wynika jednak z braku kompetencji podmiotu piszącego, lecz z fantazji, bliskiej przekonaniu, o niemożliwości empatyzowania nieprzeżytych i nakładających się na siebie stanów braku, utraty, pustki i niemożliwości, których doświadczali twórcy i twórczynie opisani w Poiesis doświadczenia. Pionierskie, a więc prymarne ujęcie tematu nie może i nie powinno przynosić wyników, które możemy jednoznacznie zakwalifikować, wyciągnąć z nich niepodważalne wnioski i traktować jako bezsporną podstawę dalszych badań afazjologicznych, czy raczej afazyjnych. To właśnie ten kontekst sprawia, że pierwsze zdanie niniejszego omówienia -a właściwie wpisana weń klasyfikacja -jest symptomatyczne. Konstruuje je bowiem podmiot związany KONTEKSTY KULTURY 2020/17, z. 3, s. 367-374
doi:10.4467/23531991kk.20.029.13143 fatcat:fty7kpsk7fbi3mgk6gz6efljiq