Οι αντιλήψεις των δικαστικών λειτουργών για τους ψυχικά πάσχοντες ακαταλόγιστους παραβάτες:

Γεράσιμος Σταύρου Δεσαλέρμος
2010
Οι ψυχικά πάσχοντες ακαταλόγιστοι παραβάτες αποτελούν μια πληθυσμιακή ομάδα με ιδιότυπο νομικό status quo. Τυπικά, δεν εκτίουν ποινή για το αδίκημα που διέπραξαν, αλλά διατάσσεται, ως μέτρο ασφαλείας, ο εγκλεισμός τους σε ψυχιατρικό κατάστημα. Ο εγκλεισμός τους και η άρση του εγκλεισμού τους κρίνεται από το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη και την ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, η οποία συνήθως διατάσσεται. Ο θεραπευτικός χαρακτήρας του εγκλεισμού τους αμφισβητείται από πολλούς νομικούς και
more » ... ς. Πρακτικά, οι ακαταλόγιστοι παραβάτες στερούνται δικαιωμάτων τόσο των φυλακισμένων (δικαίωμα έφεσης στην δικαστική απόφαση, δυνατότητα απονομής χάρης) όσο και των ψυχιατρικών ασθενών (χορήγηση αδειών, άρση του εγκλεισμού βάσει ιατρικής γνωμάτευσης). Στόχος της έρευνας ήταν να διερευνηθούν οι αντιλήψεις των δικαστικών λειτουργών, καθώς έχουν την ευθύνη της τελικής απόφασης για τον εγκλεισμό ή/και την άρση του εγκλεισμού των ακαταλόγιστων παραβατών. Πραγματοποιήθηκαν 8 ημι-δομημένες συνεντεύξεις με δικαστές (προέδρους πρωτοδικών από το Ποινικό Τμήμα του Πρωτοδικείου Αθήνας). Οι θεματικές που διερευνήθηκαν στις συνεντεύξεις ήταν οι αντιλήψεις των συμμετεχόντων για την ψυχική ασθένεια και ειδικότερα για τον ψυχικά πάσχοντα που διαπράττει κάποιο αδίκημα, η αντιμετώπιση του δυνητικά ακαταλόγιστου παραβάτη από το νομικό και το δικαστικό σύστημα και οι αντιλήψεις των δικαστών για την πορεία που ακολουθεί το άτομο αφού έχει κριθεί από το δικαστήριο ότι στερείται καταλογισμού. Για την ανάλυση του υλικού χρησιμοποιήθηκε η συντομευμένη εκδοχή της θεμελιωμένης θεωρίας. Οι συμμετέχοντες περιγράφουν τους ψυχικά πάσχοντες ως ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια, και δηλώνουν ότι δεν ταυτίζουν απαραίτητα την ψυχική ασθένεια με την επικινδυνότητα. Για τους ψυχικά πάσχοντες ακαταλόγιστους παραβάτες αναγνωρίζουν ότι ο εγκλεισμός τους έχει και χαρακτήρα ποινής, αλλά θεωρούν ότι συμβάλλει στη θεραπεία τους. Δεν ορίζουν ως πρόβλημα τη μη χορήγηση αδειών ή τον απροσδιόριστο χρόνο εγκλεισμού. Εντοπίζουν θεραπευτικά εμπόδια στην οργάνωση, λειτουργία [...]
doi:10.26262/heal.auth.ir.122726 fatcat:lwt6jqc4frfozjoqlwval7pbf4