Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja Nr 4(64) 2013 MARIA GROENWALD release_vi5bevprhfdctjnfe5pvfavgue

Abstract

Sens spotkań diagnostyki z ewaluacją w szkole W refleksji nad sensem spotkań diagnostyki z ewaluacją, przyjmowanej za cel ni-niejszego opracowania, skupiam się przede wszystkim na spotkaniach diagnostów z ewaluatorami, którzy poprzez swoją pracę naukową, badawczą lub pedagogiczną nadają kształt diagnostyce i ewaluacji. W procesie tym wyłaniają ze szkolnej codzien-ności wciąż nowe problemy, szukają sposobów ich poznawania oraz interpretowania, dostarczają danych potwierdzających potrzebę wprowadzania zmian, które potem monitorują bądź oceniają ze względu na trafność, skuteczność czy efektywność. Wie-dzą, doświadczeniem oraz poglądami dotyczącymi badań w szkole dzielą się podczas spotkań, które mają sens, jeśli spełniają pewne, przedstawione poniżej warunki. Inspiracje teoretyczne w myśleniu o spotkaniach diagnostyki i ewaluacji Spotkania diagnostów i ewaluatorów to spotkania jednego człowieka z drugim, prowadzone bez przymusu, na płaszczyźnie dialogu, rozumiejących rozmów, które nie wymagają osiągnięcia konsensusu, lecz dają do myślenia. Nic tak bowiem nie pobudza do namysłu-stwierdza J. Tischner-jak spotkanie, podczas którego zo-staje osiągnięta żywa naoczność bytów własnego i drugiego. Oznacza ono spotkanie "twarzą w twarz" w bezpośredniości (Tischner 2002, s. 483), która powstrzymując przed ucieczką, stwarza możliwość zrozumienia, oswojenia, poznania problemów i czasem ich rozwiązania (tamże, s. 488). Dla osiągnięcia tej bezpośredniości po-trzebne jest jednak spełnienie jeszcze innego warunku, czyli postulowanej przez
In text/plain format

Archived Files and Locations