Dzielenie się w mediach społecznościowych: między logiką algorytmu a potrzebą uspołecznienia release_qc4d5rupprektbfr7yrujbd46q

Abstract

Pośród wielu zmian społeczno-kulturowych, do których prowadzą procesy cyfryzacji, warto zwrócić uwagę na nowe formy dzielenia się zapośredniczone lub zorganizowane wokół mediów społecznościowych. Od praktyki regulowanej złożonym systemem wzajemnych zobowiązań oraz oczekiwań (moralność grupowa), dzielenie się dryfuje w kierunku aktywności stymulowanej algorytmicznie, której istotą nie jest przetrwanie, ale uzależnienie, sprzedaż lub chęć pokazania się. Mimo technologicznie stymulowanych przemian dzielenie się pozostaje jedną z najważniejszych (kotwiczących) praktyk uspołeczniających, zapewniających trwanie społeczeństwom po-nowoczesnym. W odróżnieniu od epoki przedinternetowej, proces włączania jednostek do szerszych całości społecznych poprzez dzielenie się zorganizowany jest jednak wokół nowych wzorców, nowych podzielanych znaczeń, alternatywnych sposobów rozumienia i objaśniania świata. W dynamicznie zmieniającym się układzie powiązań społecznych, media społecznościowe stały się ważnym źródłem sensów, trwałym punktem odniesienia, który pozwala wielu użytkownikom uzyskać czasowe choćby panowanie nad płynną rzeczywistością. Stabilność będącą efektem przebywania jednostek w mniej lub bardziej trwałych układach współzależności coraz częściej zapewnia praktyka dzielenia się, bez której media społecznościowe nie mogłyby istnieć.
In application/xml+jats format

Archived Files and Locations